واقعیت این است که رفتار ما تأثیر بسیاری روی تربیت فرزندمان میگذارد. به همین خاطر باید حواسمان بیش از هر چیزی به رفتارهایمان باشد. اما به این موضوع هم باید دقت داشت که کودک در هر سن نیازهای خاص خود را دارد.
پس رفتار شما در هر دوره سنی میبایست باتوجه به نیازهای او در همان دوره باشد. برای مثال نمیتوانید از کودک 4 ساله انتظار رفتار به مانند کودک 6 ساله را داشته باشید. این برخوردها و بیتوجه بودن به نیازهای کودک در هر دوره سنی میتواند مشکلات بسیاری را در شخصیت فرزندتان ایجاد کند.
هر والدی دیر یا زود با این چالش روبرو می شود که چه رفتاری با کودک صحیح است؟ کودک شما گاه لجباز و گاه بامزه می شود. گاه گریه و زاری می کند و گاه با لوس بازی هایش باعث خنده تان می شود. گاه سوال می پرسد و سرتان را می خورد و گاه پنهان کاری می کند.
شما باید بدانید که در مقابل رفتارهای متغیر، برخورد صحیح با کودک کدام است. او شما را گیج می کند. اما با تمام این ها عاشقش او هستید و دلتان می خواهد بهترین ها را برایش فراهم کنید. این عشق و چالش ها اگر با آگاهی پاسخ داده نشود، موجب آسیب به کودک خواهد شد. پس حتما در این باره با متخصصین کودک مشورت نمایید.
به فرزندتان اجازه تجربه کردن بدهید
مهمترین کاری که شما باید در رفتار صحیح با کودک انجام بدهید این است که اجازه بدهید فرزندتان برخی کارها را خودش انجام بدهد. شاید این شرایط باعث بشود کارها کندتر پیش برود یا حتی گاهی اوقات بهخاطر خرابکاریشان مشکلات بیشتری ایجاد کند. اما باید فرصت تجربهکردن را در اختیار کودک قرار دهید.
والدینی که همه کارها را بهجای فرزندشان انجام میدهند و به او اجازه تجربهکردن نمیدهند باعث میشوند تا احساس ازدستدادن اعتمادبهنفس و شک نسبت به تواناییهای خود در کودک شکل بگیرد. می دانید که حتی ممکن است این احساس تا بزرگسالی در او باقی بماند.