از نظر آماری، یک سوم تا نیمی از ما درون گرا هستیم، و با این حال درونگرایی اغلب عجیب و غریب یا از نظر اجتماعی ناکارآمد در نظر گرفته می شود. به عنوان والدین، ما تمایل داریم که امیدوار باشیم که فرزندانمان اجتماعی و صمیمی باشند، و وقتی اینطور نیستند، نگران هستیم که چیزی اشتباه است. ما میخواهیم فرزندانمان دوستان زیادی داشته باشند و در بسیاری از فعالیتها با همسالان خود شرکت کنند، زیرا والدین ما چنین انتظاری را از ما داشتند (چه به طور طبیعی اتفاق بیفتد یا نه). درک ما از موفقیت شامل جامعه پذیری است. اگر کودک ما ساکت و محتاط است و ترجیح می دهد زمانی را به تنهایی به خواندن یا بازی های ویدیویی بگذراند، نگران هستیم که این موضوع تاثیر بدی روی ما به عنوان والدین بگذارد. ما وظیفه خود میدانیم که زندگی اجتماعی آنها را تسهیل کنیم، آنها را تشویق کنیم تا «بیرون بروند». با شروع از پیش دبستانی، ما برای بازی برنامه ریزی می کنیم، دوستان را دعوت می کنیم و جشن های تولد بزرگی را برنامه ریزی می کنیم. وقتی بزرگتر می شوند، آنها را برای همه نوع ورزش و فعالیت ثبت نام می کنیم، و وقتی نوجوان هستند آنها را تشویق می کنیم که به باشگاه ها و گروه های مختلف بپیوندند. پیام ناگفته ای که می فرستیم: «برونگرا باش، برونگرا باش». از طرف دیگر، میتوانیم از ویژگیها، نقاط قوت و استعدادهای مثبت فرزند درونگرا خود قدردانی کنیم. به طور کلی، درونگراها ترجیح می دهند زمان خود را به تنهایی یا در گروه های کوچک و در محیط های آرام بگذرانند. علم مغز می تواند به ما در درک دلیل این موضوع کمک کند. عصبشناسی کنونی نشان داده است که مغز افراد برونگرا نسبت به درونگراها کمتر از دوپامین استقبال میکند. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که مراکز لذت و پاداش مغز را کنترل می کند. وقتی افراد برون گرا با دیگران تعامل دارند، مرکز پاداش مغزشان تحریک می شود و احساس شادی و انرژی بیشتری می کنند. در این میان، مغز درونگرا بیشتر پذیرای دوپامین است و بنابراین به تحریک کمتری نیاز دارد. در نتیجه، افراد درونگرا به راحتی بیش از حد تحریک می شوند و با سکوت و تنهایی دوباره انرژی می گیرند. بهینه سازی درونگرایی این می تواند چالش برانگیز باشد که بدانید چگونه از کودک درونگرا خود حمایت کنید.افراد درونگرا مجموعه ای از نقاط قوت خود را دارند. به عنوان والدین، ما این فرصت را داریم که به جای مبارزه با آنها، نقاط قوت آنها را تقویت کنیم. مراقبت از یک درونگرا؟ این نکات را در نظر بگیرید: به دنبال درک باشید. در مقابل میل به بیرون راندن آنها از پیله امن خود مقاومت کنید. آنها احتمالاً به گروه کوچکی از دوستان نزدیک (کیفیت بر کمیت) جذب خواهند شد. بچه ای را که داری دوست بدار، نه بچه ای را که آرزو می کنی. رابطه را حفظ کنید. آنها را همانگونه که هستند جشن بگیرید. عشق بی قید و شرط یعنی همین. نیاز به احترام به تنهایی و حریم خصوصی درونگراها به دنبال خلوت و خلوت هستند.
