هنگام پاسخ به سؤال کودک، از او بخواهید هر آنچه درباره آن موضوع می‌داند را بیان کند. به او بگویید: “تو چی فکر می‌کنی؟ به نظر خودت چه می‌شود؟ نظر خودت چیست؟” این روش موجب می‌شود کودک به تفکر واداشته شود.
مواجهه با سؤالات گیج‌کننده کودکان
کودکان در سنین مختلف سؤالات گیج‌کننده‌ای از والدین خود می‌پرسند و هر چقدر بزرگتر می‌شوند، سؤالاتشان گیج‌کننده‌تر هم می‌شود. والدین باید توانمندی خود را افزایش دهند تا در برخورد با این پرسش‌ها کلافه نشوند. به جای اینکه احساس گیجی و سردرگمی کنند و ذهنشان به دنبال پاسخ سریع بگردد، باید صبوری کنند و نقش هدایت‌کننده داشته باشند. والدین باید فشار ناشی از این پرسش‌ها را تحمل کنند و بپذیرند که قبل از اینکه کودک سؤالات را بپرسد، در ذهنش به آنها پرداخته است.
تکنیک‌های پاسخگویی به سؤالات کودکان
والدین باید در برابر سؤالات فرزندشان صبور باشند و بر اساس تکنیک‌های زیر با پرسشگری او برخورد کنند:
- پرسش از دانسته‌های کودک: از کودک بخواهید هر آنچه درباره موضوع می‌داند را بیان کند.
- تحریک تفکر کودک: از او بپرسید “تو چی فکر می‌کنی؟ به نظر خودت چه می‌شود؟”
- تصور شرایط مختلف: با پرسیدن سؤالاتی نظیر “به نظرت اگر اینجوری بشه چجوری میشه؟” شرایط و جنبه‌های مختلف پرسش را برای فرزندتان متصور شوید.
مثال عملی
یکی از سؤالات متداول کودکان این است: “مامان، چطور می‌شود که هوا تاریک می‌شود؟” به جای اینکه به او پاسخ صریح بدهید، از او بپرسید:
وقتی که هوا تاریک می‌شود چه اتفاق‌هایی می‌افتد؟
چه چیزهایی در آسمان پیدا می‌شوند؟
ستاره‌ها و ماه را کی می‌توانیم در آسمان ببینیم؟
با طرح این سؤالات، ذهن کودک را بیشتر درگیر کنید. در بحث تربیت، هرچه ذهن کودک درگیرتر شود، مفیدتر خواهد بود.سریع پاسخ دادن به سؤالات فرزندتان در واقع هیچ لطفی به او نمی‌کند. کودک باید خودش مسائل را بررسی کند و به نتیجه برسد. این روش‌ها کمک می‌کنند تا کودک بهتر بتواند به تفکر و تحلیل بپردازد و مهارت‌های حل مسئله را در خود تقویت کند
