برخورد منطقی با کودک

بچه ها همواره رفتار پدر و مادر را الگوی خودشان قرار می دهند. هر چه امر می کنید، بهتر است در ابتدا خودتان آن کار را انجام دهید و از هر چه فرزندتان را باز می دارید خودتان هم انجام ندهید. برخورد منطقی با کودک یعنی همین توازن های رفتاری. بچه ها بیشتر از آنکه از کلام ما آموزش ببینند، از رفتار ما آموزش می بینند. پس ابتدا از خودمان شروع کنیم.

در مورد فرزند خود مودب باشید. صحبت مودبانه درهنگام خشم و ناراحتی، معلم خوبی برای کودک و نوجوان است که حتی در هنگام خشم به طور صحیحی رفتار کنند.

زمانی خاص برای توجه بدون قید و شرط به بچه ها اختصاص دهید. منظور از توجه بدون قید و شرط، یعنی بدون توجه به رفتار کودک زمان خاصی را با وی صحبت می کنیم، درد دل می کنیم، درد دل او را گوش میدهیم و یا بازی می کنیم. این زمان بستگی به سن فرزندان و روحیات آنها دارد. وی باید احساس کند زمانی خاص را به وی اختصاص داده ایم. می توانیم هر روز چند دقیقه و در آخر هفته یک ساعت این کار را انجام دهیم.

موقعیت و زمان مناسب

انجام هر کار و هر رفتاری زمان مناسبی می خواهد. باید زمانی به سخن گفتن با کودک لب گشود که کودک علاقه مند به شنیدن باشد.

کودک، همچون گلی است که در موقعیت مناسب و زمینه مساعد شکوفا می شود و اگر زودتر از موقع باز شود، به زودی پژمرده خواهد شد.

مناسب ترین زمان برای درخواست از کودک، هنگامی است که زمینه های احساس نیاز و علاقه به انجام دادن کاری را در آنها مشاهده کنیم. تا زمانی که رفتار با کودک همراه با تفاهم نباشد، نفوذ در وی ناممکن است.