تا به حال این سوالات را از خود پرسیده اید؟
آیا امروزه تنبیه کردن فرزند پاسخگوی نیاز تربیتی است؟
والدین با تنبیه کردن فرزندان میخواهند چه اتفاقی بیافتد؟
آیا تنبیه کردن فرزندان امروز کار اصولی و تکنیکال است؟
نظر روانشناسان در خصوص تنبیه کردن فرزند چیست؟
آیا میدانید که تنبیه کردن فرزند هیچ نتیجهای جز گستاخی و پرخاشگری ندارد؟
آیا بجز تنبیه کردن راه دیگری هم هست؟
اگر تنبیه کردن مفید نیست، پس چه کاری باید انجام دهیم؟
اینها برخی از سوالاتی است که هنگام تنبیه کردن فرزند در ذهن والدین شکل میگیرد. و من، محمد مهدی زمان وزیری در این مطلب میخواهم در این خصوص مطالبی را خدمتتان ارائه دهم.
الگوهای تربیتی قدیمی:
استفاده از الگوهای تربیتی قدیمی که بر اساس انتقاد کردن ، سرزنش کردن ، تنبیه کردن فرزندان و ترساندن آنهاست، باعث می شود که والدین نه تنها نتوانند بر فرزندشان کنترل و نظارت داشته باشند، بلکه نتیجهی معکوسی را نیز ببینند.
تنبیه کردن فرزند به روش قدیمی اصلا پاسخگوی کودکان نیست. و امروزه بچه های ما خیلی حساس تر از بچه های نسل قبل هستند. آنها نسبت به نسل قبل، توانایی های بیشتری دارند. اما نسبت به روش های تربیتی خشونت آمیز از قبیل فریاد زدن، کتک زدن، تنبیه کردن و مسخره کردن، عکس العمل شدیدتری نشان می دهند.
بچه های نسل قبل به اصطلاح پوست کلفت تر بودند و این روش های تربیتی برای آنها مناسب بود. اما امروزه دیگر تنبیه کردن و سایر روشهای غلط تربیتی منسوخ شده و کارساز نمی باشند.
نسل جدید در مقایسه با نسل قبل:
در گذشته تنبیه کردن فرزند توسط والدینش باعث می شد که بچه ها بترسند. از این رو بیشتر به حرف والدینشان گوش دهند. اما امروزه این کار، اثری کاملا معکوس دارد. اگر والدین نسبت به فرزندشان خشونت به خرج دهند، آنها نیز رفتارهای خشونت آمیز بیشتری از خودشان نشان خواهند داد.
این مسئله نشان می دهد که بچه های نسل جدید حساس ترند و تنبیه کردن فرزند امروزه کاربردی ندارد. اگرچه بچه های نسل جدید باهوش تر و خلاق تر از نسل قبل هستند، اما آنها در مقایسه با نسل قبل بیشتر تحت تاثیر شرایط اجتماع قرار میگیرند.
جایگزین تنبیه و روش های تربیتی قدیمی:
بچه های نسل جدید در مقایسه با نسل قبل، حساس ترند. تنبیه کردن فرزند امروزه کاربردی ندارد، اگر والدین نسبت به فرزندشان خشونت به خرج دهند، آنها نیز رفتارهای خشونت آمیز بیشتری از خودشان نشان می دهند.
به جای تنبیه کردن فرزند ما می توانیم به بچه هایمان بیاموزیم که به دیگران احترام بگذارند. اما نه با ترساندن و تنبیه کردن فرزند. بلکه ما باید خودمان برای آنها الگوسازی کنیم. بچه ها دوست دارند از والدینشان تقلید کنند و ذهن آنها، هرچه شما میگویید و هر کاری که شما انجام می دهید را ثبت و ضبط می کند. از این رو آنها با تقلید کردن از شما همه چیز را بهتر میآموزند.
وقتی والدین برای فرزندان خود الگوی مناسبی باشند، به عنوان مثال اگر خودشان به دیگران احترام بگذارند، فرزندانشان نیز یاد می گیرند که به دیگران احترام بگذارند. وقتی والدین از لجبازی ها و کج خلقیهای فرزندانشان ناراحت می شوند، سعی کنند آرام باشند و خونسردی خود را حفظ کنند، بچه ها نیز کم کم یاد می گیرند وقتی عصبانی هستند یا چیزی آن ها را آزار می دهد، آن ها نیز آرامش خود را حفظ کنند و با خونسردی واکنش نشان دهند.
وقتی والدین بیاموزند که در این لحظات با فرزندانشان چگونه برخورد کنند، می توانند در برخورد با کودکان کج خلق، خونسردی خود را حفظ کنند.
وقتی به والدین آموزش دهیم که در این لحظات با فرزندانشان چگونه برخورد کنند، آن ها می توانند در برخورد با کودکان کج خلق آرامش خود را حفظ کنند...
اما اگر شما با تنبیه کردن فرزند می خواهید او را مطیع خود کنید تا به حرف شما گوش دهد، او نیز یاد می گیرد که وقتی عصبانی می شود ، پرخاشگر شود و به دیگران حمله کند. من خودم یک بار شاهد آن بودم که مادری با تنبیه کردن فرزندش به او می گفت: “برادر کوچکترت را کتک نزن.”
مادر می خواست احساس خودش را به فرزندش نشان دهد. اما تنبیه کردن روش مناسبی برای این کار نبود. وقتی فرزندش را تنبیه میکرد، او نیز بیشتر دلش می خواست برادر کوچکترش را کتک بزند و خودش را خالی کند. و این یک نتیجهی کاملا آشکار و واضح تنبیه کردن است.
بعد ها نیز وقتی این پسر به خواسته های خود نمی رسد، سعی می کند عصبانیت خود را همین گونه نشان دهد. او یا به خشونت متوسل می شود و یا به نحوی دیگر عصبانیت خود را به دیگران نشان میدهد.
خشونت و تنبیه بدنی، روش تربیتی مناسبی برای نسل های قبل بود. اما امروزه آتش خشم کودکان را بر می انگیزد.
اثرات تنبیه و خشونت در فرزندان:
تنبیه کردن فرزندان و استفاده از روش های قدیمی و ترساندن بچه ها باعث می شود که در مراحل رشد شخصیتی آنها خلل وارد شده و کار خود ما سخت تر شود. و نتوانیم به خوبی فرزندانمان را تربیت کنیم.
در گذشته معمولا اقدامات تربیتی تقدم و تأخر نداشت. فقط یک کار بود و آن تنبیه کردن فرزندان. اما امروزه با توجه به رشد ضریب هوشی کودکان دیگر تنبیه کردن هیچ جایگاه و نقشی ندارد و والدینی که با تنبیه کردن میخواهند راه درست را به او نشان دهند سخت در اشتباه هستند.
زیرا تنبیه کردن فرزند نه تنها به او در انتخاب مسیر درست کمک نمیکند، بلکه او را گستاختر و لجبازتر جلوه میدهد.
بنابراین تنبیه کردن فرزند، اصلا کار اصولی و تکنیکال نیست و والدین به جای تنبیه کردن باید با استفاده از تکنیک های تربیتی، آنچه را که از فرزند انتظار دارند به او منتقل نمایند.
من، محمد مهدی زمان وزیری مبتکر دوره کارآفرین پروری مادران به شما یاد خواهم داد که به جای تنبیه کردن فرزند از چه روشهای مناسبی استفاده کنید تا فرزندتان دچار مشکلات بعدی نشود.
والدین عزیز می توانید از مطالب تربیتی و همین طور کتاب های آموزشی موجود در سایت استفاده کنید.