چرا کودکان ناله می‌کنند؟
ناله کردن، اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که کودک احساس ناامیدی می‌کند یا نیازی دارد که به درستی بیان نشده است. کودک ممکن است تلاش کند توجه شما را جلب کند یا به چیزی که نیاز دارد دست یابد، اما نمی‌تواند این نیاز را به شیوه‌ای مناسب بیان کند. ناله کردن یکی از راه‌های بیان این احساسات است، چرا که آن‌ها هنوز به اندازه کافی مهارت‌های کلامی را توسعه نداده‌اند.
یکی از اصلی‌ترین دلایل ناله کودکان این است که این رفتار کارآمد است. کودکان متوجه می‌شوند که ناله کردن سریع‌تر از هر روش دیگری توجه والدین را جلب می‌کند. چه توجه مثبت باشد و چه منفی، کودک به هدف خود که همان جلب توجه است، می‌رسد. با گذر زمان، این رفتار تبدیل به یک عادت می‌شود.
چطور ناله کودکان را کاهش دهیم؟
-
کنترل احساسات والدین
ابتدا باید والدین بتوانند احساسات خود را کنترل کنند. ناله کودکان به راحتی می‌تواند باعث عصبانیت و استرس والدین شود، اما برای مدیریت بهتر، ابتدا باید آرامش خود را حفظ کنیم. استفاده از تکنیک‌های ساده مثل تنفس عمیق، دور شدن برای چند لحظه یا گفتن جملات آرام‌بخش به خود می‌تواند کمک کند. به عنوان مثال، می‌توانید با خود بگویید: «این یک وضعیت اضطراری نیست. من می‌توانم آرام باشم و به کودک کمک کنم.»
-
شناسایی نیازهای کودک
ناله کردن معمولاً نشان‌دهنده نیازی است که برآورده نشده است. برای مثال، ممکن است کودک خسته باشد، گرسنه باشد یا نیاز به توجه بیشتری داشته باشد. بهتر است با پرسیدن از خود: «فرزندم با این رفتار چه نیازی را بیان می‌کند؟» به دنبال ریشه‌یابی مشکل باشید. این کار به شما کمک می‌کند تا به جای تمرکز بر رفتار ناله، به حل مشکل اصلی بپردازید.
-
کمک به کودک برای استفاده از کلمات
به کودکتان یاد بدهید که به جای ناله، از کلمات استفاده کند. می‌توانید با او صحبت کنید و به او بگویید: «من می‌خواهم به تو کمک کنم، اما وقتی این‌طور ناله می‌کنی، نمی‌توانم بفهمم چه می‌خواهی. بیا با هم صحبت کنیم و بگو که چه چیزی نیاز داری.» در این فرآیند، صبور باشید و به او زمان بدهید تا آرام‌تر صحبت کند.
-
پاسخگو بودن به کلمات کودک
هر زمان که کودک به جای ناله از کلماتش استفاده می‌کند، به او پاسخ دهید و تشویقش کنید. این کار به کودک نشان می‌دهد که استفاده از کلمات موثرتر از ناله است. حتی اگر نمی‌توانید در همان لحظه نیاز او را برآورده کنید، باز هم باید با او صحبت کنید و نیازش را به رسمیت بشناسید. برای مثال، بگویید: «ممنون که از کلماتت استفاده کردی. من دارم ظرف‌ها را می‌شورم و بعد از آن برایت میان‌وعده می‌آورم.»
-
تنظیم احساسات کودک
اگر کودک همچنان ناله می‌کند، این نشانه‌ای است که نیاز دارد تا بیشتر احساساتش را تنظیم کند. به او کمک کنید تا آرام شود و با او همدلی کنید. به او بگویید: «من تو را می‌فهمم. طبیعی است که احساس ناامیدی داشته باشی. بیا با هم این احساس را پشت سر بگذاریم.»
-
تکرار و تمرین
این روند نیاز به تمرین و صبر دارد. برای اینکه کودک به تدریج یاد بگیرد که از کلمات استفاده کند، باید به‌طور مداوم او را تشویق کنید و هر بار که آرام‌تر صحبت کرد او را تحسین کنید. همچنین، باید مرزی مشخص تعیین کنید و به او بفهمانید که ناله کردن راه مناسبی برای برقراری ارتباط نیست. با این حال، حفظ صبر و همدلی در این مسیر اهمیت بالایی دارد.
آموزش از طریق کتاب و داستان
یکی از بهترین راه‌ها برای آموزش به کودکان، استفاده از کتاب‌ها و داستان‌هاست. کتاب‌هایی که به کودکان کمک می‌کنند احساسات خود را بشناسند و یاد بگیرند چگونه آن‌ها را مدیریت کنند، می‌تواند ابزار قدرتمندی برای کاهش ناله کردن باشد. به‌خصوص کتاب‌هایی که به مدیریت خشم و ناامیدی پرداخته‌اند، می‌توانند به کودکان نشان دهند که راه‌های بهتری برای بیان احساساتشان وجود دارد.
پیش‌بینی و برنامه‌ریزی
یکی از راه‌های جلوگیری از ناله کردن کودک، پیش‌بینی نیازهای او و برنامه‌ریزی برای آن‌هاست. به عنوان مثال، اگر کودک از شما زمان بیشتری برای بازی می‌خواهد، می‌توانید با او برنامه‌ریزی کنید: «می‌دانم که می‌خواهی بیشتر بازی کنی. بیا بعد از شام با هم زمان بیشتری بازی کنیم.» این نوع برنامه‌ریزی به کودک حس کنترل و پیش‌بینی می‌دهد و به او کمک می‌کند که به جای ناله، احساسات خود را به شیوه‌ای منطقی‌تر بیان کند.
نتیجه‌گیری
ناله کردن کودکان یک رفتار طبیعی است که معمولاً به دلیل ناتوانی در بیان نیازها به وجود می‌آید. با شناسایی نیازهای کودک، کمک به او برای استفاده از کلمات، و ارائه پاسخ‌های مناسب می‌توان این رفتار را به‌تدریج کاهش داد. مهم‌ترین نکته در این فرآیند، صبر، همدلی و ثبات در رفتار والدین است.
