۱. حقیقت اول: وقتی گفتن حقیقت امن باشد، کودکان کمتر دروغ می‌گویند

همه کودکان تمایل دارند که خوب عمل کنند و خوب دیده شوند. دروغ‌گویی اغلب ناشی از ترس از قضاوت منفی یا ترس از مجازات است.

این یک مکانیزم محافظتی است که کودکان برای حفظ خود در برابر پیامدهای منفی می‌آموزند.

برای جلوگیری از دروغ‌گویی، باید فضایی امن و بدون قضاوت برای کودک فراهم کنید، به‌خصوص زمانی که اشتباه می‌کند.

به جای واکنش تند و تنبیه، باید مکث کنید و ابتدا احساس امنیت را در رابطه ایجاد کنید.

راهکارها:

وقتی کودک اشتباهی کرد، بر حل مسئله تمرکز کنید نه تنبیه.

به عنوان مثال از شخصیت‌های موجود در رسانه‌های کودکانه استفاده کنید تا دروغ‌گویی را به کودک نشان دهید و درباره آن با او صحبت کنید.

وقتی کودک مسئولیت کار خود را می‌پذیرد، این رفتار را تشویق کنید و به او بگویید که از مسئولیت‌پذیری او قدردانی می‌کنید.

2. حقیقت دوم: جایگزینی زمان بازی به جای زمان استفاده از صفحه‌نمایش

در بسیاری از خانواده‌های مدرن، صفحه‌نمایش‌ها به سادگی جایگزین زمان ارزشمند بازی و تعامل با کودکان شده‌اند.

اگر متوجه شدید که فرزندتان زمانی که از صفحه‌نمایش دور می‌شود بدرفتاری می‌کند، بهتر است زمان بیشتری را برای بازی و تعامل مستقیم با او اختصاص دهید.

راهکار:

زمان استفاده از صفحه‌نمایش را کاهش دهید و به جای آن بازی‌های تعاملی انجام دهید.

این کار نه تنها رفتارهای کودک را بهبود می‌بخشد، بلکه رابطه شما را نیز قوی‌تر می‌کند.

3. حقیقت سوم: عجله در استقلال بخشیدن به کودکان

بسیاری از والدین تحت فشار اجتماع و خانواده، کودکان خود را به سمت استقلال زودرس سوق می‌دهند.

این مسئله می‌تواند باعث ایجاد اضطراب و استرس در کودکان شود. کودکان برای رشد سالم به حمایت و هدایت والدین نیاز دارند.

میتوانید از کارگاه استقلال طلبی و کارگاه مسئولیت پذیری و رهایی از وابستگی استفاده کنید 

راهکار:

به جای اینکه از ترس قضاوت دیگران کودک خود را مجبور به استقلال کنید، به نیازهای او توجه کنید و بر اساس رفتارهایش به او کمک کنید.

4. حقیقت چهارم: مشکل رفتار بد کودک نیست؛ مشکل در رابطه است

رفتار بد کودک را نمی‌توان به‌تنهایی بررسی کرد.

رفتار کودکان باید در زمینه‌ای که اتفاق می‌افتد درک شود؛ محیط، زمان و شرایط همگی تأثیرگذار هستند.

برای اصلاح رفتار کودکان، باید به رابطه بین والدین و کودک نگاهی عمیق‌تر بیاندازیم و تغییرات لازم را در آن ایجاد کنیم.

راهکار:

رابطه خود با کودک را بهبود ببخشید تا بتوانید تاثیر بیشتری بر رفتار او داشته باشید.

رابطه سالم و ارتباط موثر باعث می‌شود کودک تمایل بیشتری به پیروی از راهنمایی‌های شما داشته باشد.

5. حقیقت پنجم: کنترل احساسات کودک وظیفه شما نیست

احساسات کودکان بخش طبیعی از رشد آن‌هاست.

وظیفه شما به عنوان والدین، آموزش احساسات و نحوه صحیح بروز و کنترل آنها و ارائه حمایت عاطفی است، نه تلاش برای کنترل یا سرکوب این احساسات.

راهکار:

به جای اینکه به کودک بگویید “گریه نکن” یا “نگران نباش”، احساسات او را بشناسید و به او کمک کنید تا با آن‌ها به روشی سالم برخورد کند.

6. حقیقت ششم: مسئولیت سرگرم کردن کودک بر عهده شما نیست

فرهنگ امروزی اغلب والدین را تحت فشار می‌گذارد که دائماً کودکان را سرگرم و مشغول نگه دارند.

اما تنهایی و زمان‌های خلوت به کودکان کمک می‌کند تا استقلال فکری خود را رشد دهند و توانایی مدیریت زمان‌های خلوت را بیاموزند.

راهکار:

به کودک خود یاد بدهید که به تنهایی بازی کند و از زمان‌های خلوت لذت ببرد. می‌توانید از تکنیک های کارگاهای استقلال طلبی استفاده کنید.