1. تضعیف عزت نفس و اعتماد به نفس

یکی از اولین و مخرب‌ترین اثرات تنبیه‌های کلامی، مانند سرزنش مداوم، تحقیر یا توهین به کودک، کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس اوست. کودکی که مداوماً مورد انتقاد منفی قرار می‌گیرد، به تدریج احساس می‌کند که ارزش و توانمندی لازم را ندارد. این احساس کم‌ارزشی می‌تواند در آینده باعث بروز مشکلاتی در زندگی اجتماعی و حرفه‌ای کودک شود.

2. افسردگی و اضطراب

تنبیه‌های روانی می‌توانند باعث ایجاد اضطراب و افسردگی در کودکان شوند. فریاد زدن، تهدید کردن یا ترساندن کودک ممکن است او را به طور مداوم در حالت استرس و نگرانی قرار دهد. کودکان اغلب نمی‌توانند به راحتی احساسات خود را بیان کنند و همین موضوع باعث می‌شود که احساس اضطراب و افسردگی در آنها افزایش یابد.

3. ایجاد احساس بی‌ارزشی و ناتوانی

کودکانی که با تنبیهات روانی مواجه می‌شوند، اغلب به این باور می‌رسند که هیچ‌وقت نمی‌توانند رضایت والدین یا اطرافیان خود را جلب کنند. این احساس ناتوانی و بی‌ارزشی می‌تواند باعث شود که آنها خود را کم‌ارزش‌تر از دیگران بدانند و در طول زندگی خود، با مشکلات اعتماد به نفس و خودپنداره منفی دست‌وپنجه نرم کنند.

4. مشکلات در روابط بین‌فردی

تنبیهات روانی می‌تواند باعث تخریب رابطه بین کودک و والدین شود. کودکی که مدام مورد انتقاد و سرزنش قرار می‌گیرد، ممکن است از نظر عاطفی از والدین خود فاصله بگیرد و احساس اعتماد و امنیت در رابطه با آنها را از دست بدهد. این مشکلات می‌تواند به مرور زمان به روابط دیگر کودک نیز تسری پیدا کند و او در ایجاد و حفظ روابط سالم با دیگران دچار مشکل شود.

5. رفتارهای پرخاشگرانه یا گوشه‌گیری

بسیاری از کودکانی که مورد تنبیه‌های روانی قرار می‌گیرند، یا رفتارهای پرخاشگرانه و خصمانه از خود نشان می‌دهند یا به سوی گوشه‌گیری و انزوا روی می‌آورند. این کودکان ممکن است در تلاش برای مقابله با احساسات منفی خود، به دیگران آسیب برسانند یا به‌کلی از جمع‌ها و ارتباطات اجتماعی کناره‌گیری کنند.

6. ایجاد چرخه‌ای از خشونت و رفتارهای منفی

یکی از عواقب بلندمدت تنبیه‌های روانی این است که کودکان این رفتارها را از والدین خود الگو می‌گیرند و در آینده، خود نیز به همان شیوه با دیگران رفتار می‌کنند. این کودکان ممکن است در بزرگسالی در روابط خود به رفتارهای خشونت‌آمیز یا تحقیر دیگران متوسل شوند، زیرا این روش‌ها را به‌عنوان شیوه‌های معمول رفتار یاد گرفته‌اند.

7. کاهش توانایی حل مسئله و مدیریت احساسات

کودکانی که با تنبیه‌های روانی مواجه می‌شوند، اغلب درک درستی از نحوه مدیریت احساسات خود ندارند. این کودکان ممکن است یاد بگیرند که به جای بیان احساسات خود، آنها را سرکوب کنند یا به رفتارهای نادرست برای مقابله با احساسات منفی خود روی بیاورند. به‌طور کلی، این کودکان در مدیریت استرس و حل مشکلات دچار ضعف می‌شوند.

8. اختلالات رفتاری و تحصیلی

تنبیهات روانی مداوم می‌تواند بر عملکرد تحصیلی و رفتاری کودک تأثیر منفی بگذارد. کودکانی که تحت فشارهای روانی ناشی از تنبیه‌های کلامی یا غیرکلامی هستند، ممکن است تمرکز کمتری در مدرسه داشته باشند و در یادگیری مشکلاتی را تجربه کنند. همچنین این کودکان ممکن است در محیط‌های اجتماعی مانند مدرسه رفتارهای نادرست از خود نشان دهند و در تعامل با معلمان و همسالان خود دچار مشکل شوند.

9. تأثیرات جسمی ناشی از استرس روانی

استرس روانی طولانی‌مدت می‌تواند بر سلامت جسمی کودک نیز تأثیر بگذارد. اضطراب و استرس مداوم ممکن است باعث بروز مشکلات جسمی مانند سردرد، مشکلات خواب، ناراحتی‌های گوارشی و حتی ضعف سیستم ایمنی شود. این مشکلات جسمی ممکن است به مرور زمان سلامت کودک را تحت تأثیر قرار دهند و زندگی روزمره او را مختل کنند.

10. تخریب هویت شخصی

کودکانی که به‌طور مداوم با تنبیه‌های کلامی و روانی مواجه هستند، ممکن است درک درستی از هویت شخصی خود پیدا نکنند. این کودکان معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی دچار مشکلاتی در زمینه تعیین اهداف زندگی، انتخاب شغل و هویت فردی می‌شوند، زیرا همواره با احساسات منفی و کم‌ارزشی دست‌وپنجه نرم کرده‌اند.